Een toekomst voor traditionele kunsten. Een onderzoek naar artistieke methodologieën voor het (re)vitaliseren en toe-eigenen van traditionele kunstpraktijken

Traditionele muziek en podiumkunsten zijn sinds de 18e eeuw een belangrijke bron van inspiratie voor kunstenaars. Traditionele kunsten worden gezien als artistieke praktijken die van generatie op generatie worden doorgegeven en stevig geworteld zijn in een specifieke gemeenschap. Hoewel de artistieke verdiensten van dergelijke toe-eigeningen van traditionele kunsten werden geprezen, werden velen bekritiseerd vanwege politieke instrumentalisering, culturele toe-eigening, exotisme en erfgoedvorming. Heroplevingen van traditionele kunsten werden ook geïnitieerd door hun respectievelijke gemeenschappen, vaak in de context van emancipatoire bewegingen. Dergelijke heroplevingen zijn echter misbruikt voor natievorming, assimilatie van minderheden, exotisme en commercieel gewin. Vooral in politiek onstabiele contexten wordt het artistieke en emancipatoire potentieel van traditionele kunsten vaak ondermijnd. Dit project richt zich op dit gedwarsboomde potentieel, met de focus op liederen gezongen door vrouwen in Palestina en Javaanse hofdansen in hun diaspora. Het hoofddoel van het project is om dekoloniale artistieke methodologieën aan te bieden om nieuwe wegen te creëren voor of botsingen met traditionele kunstpraktijken, waarbij de valkuilen van politieke instrumentalisering, culturele toe-eigening, exotisme en erfgoedvorming worden vermeden.