35% meer ondersteuningsaanvragen bij de studentenvoorzieningen
Dinsdag 13 december 2022
Het aantal aanvragen voor STUVO-toelagen, renteloze leningen, gespreide betalingen van studiegeld en andere toelagen is tegenover vorig jaar met meer dan één derde gestegen.
De crisissen laten zich ook voor studenten voelen. Hogescholen en universiteiten stellen vast dat er dit academiejaar meer studenten aankloppen voor financiële ondersteuning. De mailboxen van de medewerkers studentenvoorzieningen zitten overvol en de achterstand voor de verwerking van de aanvragen is groter dan ooit. De toegenomen kotprijzen en het geslonken gezingsbudget worden als belangrijkste redenen genoemd.
Het wordt voor studenten steeds moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen. Meer studenten kloppen daarom met hun financiële zorgen aan bij de studentenvoorzieningen van het hoger onderwijs.
Samen met de studenten wordt door de studentenvoorzieningen bekeken hoe hun studiekosten gefinancierd kunnen worden. Beursstudenten zijn dikwijls al geholpen met een voorschot op de studietoelage; ook uitleen-laptops bieden vaak al – een beperkte – oplossing.
In cijfers betekent dit onder meer:
- 35% meer studenten vragen financiële ondersteuning aan bij de studentenvoorzieningen in vergelijking met vorig jaar.
- Het aantal voorschotten op studietoelagen stijgt met 16%.
- Het aantal leningen stijgt met 28%.
- Het aantal aanvragen om inschrijvingsgelden gespreid te betalen stijgt met 7%.
- Andere ondersteuning voor psychomedische kosten, financiering van laptops, vervoerstoelagen en andere stijgt met 34%.
Studenten en hun ouders vragen in het begin van het academiejaar vooral hulp bij het betalen van het studiegeld en een laptop.”
Maar er is meer.
Het gaat trouwens niet alleen over studiegerelateerde kosten: in een aantal gevallen hebben studenten het zelfs moeilijk om te voorzien in basisbehoeften, zoals voedingsmiddelen of verzorgingsproducten. Het aantal studenten dat van een leefloon leeft stijgt. Ook heel wat studenten moeten voor het gezin mee gaan werken om alle gezinskosten rond te krijgen. Vanzelfsprekend hebben deze financiële zorgen ook impact op het mentaal welzijn van de student en de gezinsleden.
Ook de stijging van de kotprijzen staat al jaren niet in verhouding tot de indexering van de studietoelage voor kotstudenten en stroken de minimumgrenzen voor studietoelage voor kotstudenten niet met de stijgende energieprijzen. Vaak wordt vergeten dat op kot gaan voor sommige studenten een pure noodzaak is: ze hebben thuis geen rustige eigen studieruimte of stabiele internetverbinding. Omdat de huur van een studentenkot onbetaalbaar is geworden, moeten studenten nu noodgedwongen pendelen en ze nemen extra studentenjobs aan om de gestegen kosten te compenseren. Het hoeft geen betoog dat deze evoluties een effect hebben op de studie-efficiëntie van de betrokken studenten.
Voorlopig kunnen de studentenvoorzieningen alle studenten helpen, door beroep te doen op hun reserves en door middelen te verschuiven. Maar door de stijgende prijzen en het niet indexeren van de werkingsmiddelen is deze situatie natuurlijk onhoudbaar."
De studentenvoorzieningen aan de 13 Vlaamse hogescholen
Heb je een specifieke vraag rond studiefinanciering, psychosociale begeleiding, huisvesting, mobiliteit, voeding & catering of studentenwerking?
Gerelateerde artikels
Van sprintkampioen tot tienkamper
Eens aan het werk blijkt de Vlaming immers niet meer zo geneigd om nog bij te leren. Nochtans, de wereld evolueert sneller en we werken langer dan vroeger. De nood om kennis en vaardigheden regelmatig een update te geven, is nooit zo groot geweest.
Leren van, met en in het werkveld
De hogescholen waren al een belangrijke toegangspoort tot het hoger onderwijs. Met de graduaten zetten ze die poort nog een flink stuk wijder open en verlagen ze de drempel voor een nieuw studentenpubliek, vaak uit kansengroepen, dat vroeger niet of veel moeizamer de weg vond.
Geef kunstopleidingen aan de Vlaamse hogescholen meer én de juiste beleidsaandacht.
Creatief talent is het waard! In sociaal-economisch barre tijden, of die nu het gevolg zijn van een pandemie of van oplopende geopolitieke spanningen, hebben kunstenaars het niet gemakkelijk. Hoe moeten we omgaan met jonge mensen die kiezen voor een levensloopbaan in de kunsten en hoe kunnen we hen daarbij helpen? Maar ook: hoe laten wij ons helpen door hén?